We hadden het al gehoord, we hadden er al talloze foto’s van voorbij zien komen en we hadden zelfs op de website die Kevin standaard dagelijks checkt al gezien dat hij gespot was: de roodpootvalk. Een zeldzame roofvogel in Nederland. De website waar ik het over heb is overigens waarneming.nl, een super handige site waarop iedereen zijn waarnemingen kan plaatsen, met foto of zonder foto, locatie, beschrijving etcetera. Voor ons een heel handige site om te zien welke bijzondere vogels en zoogdieren er gespot zijn in bijvoorbeeld Zeeland of een andere provincie, maar voor de liefhebbers van planten of insecten is de site ook bruikbaar, dus als je ‘m nog niet kende: Neem zeker eens een kijkje en graag gedaan ;-)

Als we op pad gaan zien we bijna altijd torenvalken, ook een supermooie soort van de valkenfamilie. Maar, dit keer was er dus niet één, maar meerdere waarnemingen gedaan van de roodpootvalk. Die wilden wij ook wel zien en fotograferen! Sinds 2 weken zijn we weer aan het werk, onze zomervakantie is voorbij, dus we kunnen niet zomaar op ieder willekeurig moment op pad gaan. We wachtten een weekendje af.. en hij werd nog steeds waargenomen! De mooiste plaatjes kwamen voorbij. Zoals wij vaak ervaren met buizerds; Je komt dichterbij en hij vliegt er als een bange haas vandoor, leek bij deze valk niet aan de orde te zijn.

Het weekend daarop, dus zeker 2 weken na de eerste waarneming, reden we, met afwisselend buien en zon naar de plaats van bestemming: De Rhoonse Grienden.

Bij het vertrekken checkte ik of we alles bij ons hadden voor Lily; de draagzak, genoeg eten en drinken, schone luiers en verschoning in het geval van ongelukjes. Voor haar zorgen kunnen we wel, voor onszelf altijd iets minder, of misschien hebben we er gewoonweg geen zin in. Onderweg stopten we bij een tankstation met een shop die aandeed als een gezellig lunchcaféetje. Zo erg was het opeens niet meer dat we niet goed voor onszelf hadden gezorgd, want hier kochten we een heerlijk vers klaargemaakt broodje en iets te drinken.

We parkeerden onze auto en zagen in de verte al wat mensen staan, check: juiste locatie.

Alles bij ons? Camera, verrekijker, Lily niet achtergebleven in de auto? We liepen het wandelpad op richting de, nog kleine, meute. In de lucht zagen we al een valk vliegen, was dat hem dan al? Nu al? Er vlogen veel torenvalken, maar die daar in de verte was toch echt de roodpootvalk!

Toen we ongeveer 50 meter van de mensen verwijderd waren, vloog de roodpootvalk onze kant op, hij vloog over ons heen en streek neer op een paaltje. Hier maakten we onze eerste paar foto’s.

De roodpootvalk is een middelgrote valk, met een soortgelijke vlucht als de torenvalk. Zijn prooien zijn echter vaak insecten, net zoals van de boomvalk.

Deze valk is een juveniel, als hij volwassen is ziet zijn verenkleed er anders uit. Een jonge roodpootvalk heeft meer gelige dan oranje poten en lijkt het meest op de vrouw, is alleen minder warm van kleur. De juveniel heeft een bruin/grijs verenkleed en een duidelijk gestreepte borst. Hij lijkt erg veel op de juveniel boomvalk, maar is te onderscheiden van de boomvalk door de witte i.p.v. gelige wang.

De man heeft een donker, blauwgrijs lichaam met dofrode broek die doorloopt in de onderstaart. De poten zijn dieporanje.

De vrouw heeft een vrijwel ongestreepte, lichtoranje/bruine buik. De wang is duidelijk wit en ze heeft een korte donkere baardstreep. De poten zijn oranje, maar veel minder oranje dan bij de man. In vlucht lijkt ze op een juveniel, maar de donkere achterrand op de vleugels is bij de vrouw minder duidelijk dan bij de juveniel.

De roodpootvalk broedt in Oost-Europa en overwintert in Afrika, best bijzonder dus als deze in Nederland voor geruime tijd gezien wordt!

We zijn ongeveer 3 à 4 uur gebleven. In die paar uur varieerde het weer van zonnig tot bewolkt tot snijdende wind, regen en hagel. De roodpootvalk bleef gedurende de uren dat wij er waren erg actief. Als je hem overal zou volgen zou je toch wel aan de 10 km komen verwacht ik. Hij streek neer op verschillende paaltjes, ving hier en daar een kever, een ander insect, streek neer in het gras en vloog weer op. Hij zorgde voor genoeg entertainment!De sfeer met de andere fotografen was erg gemoedelijk, mensen die voorbij fietsen of liepen en geen idee hadden wat die mensen met die grote toeters hier deden vroegen nieuwsgierig wat hier nu toch te zien was. De reacties als je dan zelf vol enthousiasme vertelt welk dier hier te zien is zijn zo leuk! Het lijkt wel of enthousiasme direct enthousiasmeert.

Lily werd overigens de jongste vogelaar genoemd, ze was inderdaad de jongste en ook het enige kindje ter plaatse. Gelukkig had ze het goed naar haar zin bij ons in de draagzak.